کولکه زیرینه

پلاســــکوی کردستـــــــان زیـــر بهــمـن . . .

بابا برای نان جـــــــــان داد . . .

اکثر ما برای واقعۀ دلخراش پلاسکو ناراحت شدیم و اندوه چهرۀ ما را در بر گرفت . برای آتش نشانانی که جان نثارانه برای اطفای حریق دست به عمل زدند اما پلاسکو آنان را زیر میلیونها تن آوار مدفون کرد .

اما اگر اندکی از حافظه مان کمک بگیریم میتوانیم به این نتیجه برسیم که تهران بود یک واقعه ی پلاسکو ، حادثه ای که تنها یکبار رخ داد و از خدا خواستاریم که هرگز تکرار نشود . اما سالانه در مرزهایی نه چندان دور ، در منطقه ای به نام کردستان سالانه صدها نفر کولبر کورد بر اثر سوانح مختلف جان خود را از دست میدهند . 

کولبرانی که تنها سرمایه آنها جانشان میباشد نه در برج های 17 طبقه سرمایه گذاری کرده اند و نه جهان صدای فریاد آنان را خواهد شنید و نه دوربینی وجود دارد برای گرفتن سلفی از مرگشان .

 به تازگی چند تن از کولبران شهرستان سردشت بر اثر سانحه ی بهمن جان خود را از دست دادند ، کولبرانی که هر کدام برای پیدا کردن لقمه ای نان حلال رفته بودند اما طبیعت خشن تنها سرمایه ی آنها و خانواده شان را گرفت .

 کولبرانی که سفیدی برف کفن آخرتشان شد و هر کدام برای خود پلاسکویی بودند اما پلاسکوی زیر بهمن. 

لازم است توجه کنیم که ابلاغ بیانیه و عرض تسلیت از درد خانواده ی این زحمت کشان نمی کاهد و باید دنبال علت بود نه معلول . و علت ، عدم وجود اشتغال زایی در مناطق مرزنشین است . سرمایه داران این مرز و بوم به جای سرمایه گذاری در خارج کشور و ابراز تاسف بهتر است سیلی محبت به وجدان خوابیده شان بزنند و بدانند طبق حدیث نبوی   کُلُکُم راعٍ و کُلُکُم مَسئولٌ عَن رَعیتهِ » در برابر مرگ این کولبران مسئول هستند و در دادگاه عدل قیامت از آنان بازخواست خواهد شد .

گفتیم که با عرض تسلیت و ابلاغ بیانیه ازدرد خانوادۀ این کولبران چیزی کم نمیشود اما حداقل درد و الم خودمان تا حدودی تسکین می یابد .

شاید وجدان های خوابیده بیدار شوند پس به رسم انسانیت: 

                          ## ‌‌ســــــــردشت تســــــلیـت ##

رضا شیلان آباد - نقدە - روستای حلبی -  بهمن ماه 1395